Ketoza – klucz do metabolicznej przemiany
Serce diety ketogenicznej stanowi proces ketozy – unikalnego stanu metabolicznego, w którym organizm radykalnie zmienia źródło energii. W zwyczajnych warunkach głównym źródłem energii dla organizmu jest glukoza. Jej stężenie we krwi jest regulowane przez złożony system gospodarki węglowodanowej, w której jednym z najważniejszych hormonów jest insulina.
Jednak gdy drastycznie ograniczymy węglowodany do zaledwie 10-50 gramów dziennie, gdy organizmowi skończy się glukoza i glikogen, zaczynamy wchodzić w stan ketozy, a więc uwalniania kwasów tłuszczowych z tkanki i zamiany ich w ciała ketonowe. Te ciała ketonowe – głównie β-hydroksymaślan, acetooctan i aceton – stają się alternatywnym paliwem dla mózgu i mięśni.
Celem zastosowania diety wysokotłuszczowej jest przestawienie organizmu na czerpanie energii z ketonów, zamiast zwyczajowej glukozy. Ten proces, zwany ketoadaptacją, trwa zwykle około tygodnia i może początkowo wywołać objawy przypominające grypę.
Wskazówka: Kliknij tutaj i dowiedz się więcej o ketozie
Rewolucja w proporcjach makroskładników
Dieta ketogeniczna przewraca do góry nogami tradycyjne zalecenia żywieniowe. W klasycznej wersji diety ketogenicznej tłuszcze mogą wnosić nawet niemal 90% energii, podczas gdy zalecany przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne udział poszczególnych składników odżywczych w realizacji zapotrzebowania energetycznego jest następujący: około 45% z węglowodanów, 25-40% z tłuszczu.
W celu uzyskania odpowiednio wysokiej podaży tłuszczu dieta ketogeniczna musi opierać się na produktach wysokotłuszczowych. Mogą to być przede wszystkim produkty będące źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych np. masło, tłusta śmietana, sery (m.in. mascarpone, żółte), tłuste mięso (m.in. boczek, kiełbasa), ale też dieta ketogeniczna może zawierać lub całkowicie opierać się na produktach będących źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych tj. olejach (np. oliwie z oliwek), tłustych rybach (m.in. łososiu, halibucie), orzechach, pestkach i nasionach.
Post przerywany jako katalizator ketozy
Fascynującym aspektem diety ketogenicznej jest jej naturalne połączenie z postem przerywanym (intermittent fasting). Mechanizm działania postu przerywanego opiera się na wywołaniu określonych zmian metabolicznych zachodzących w organizmie, takich jak regulacja poziomu insuliny, autofagia i zwiększona oksydacja tłuszczów.
Post przerywany, ketoza i głodówka są ze sobą ściśle powiązane – po około 12-18 godzinach bez jedzenia organizm zaczyna efektywniej spalać tłuszcz, a pełny stan ketozy osiąga się po 2-4 dniach. Dzięki temu połączenie diety keto z postem przerywanym może znacząco przyspieszyć wejście w ketozę i pogłębić jej efekty.
Podczas stosowania postu przerywanego najistotniejsze jest to, aby w oknie żywieniowym dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co doskonale komponuje się z wysokotłuszczowym profilem diety ketogenicznej.
Naukowe podstawy i potencjalne korzyści
Choć jedynym potwierdzonym naukowo działaniem takiego sposobu żywienia jest redukcja napadów padaczkowych u dzieci z padaczką lekooporną, gdzie dieta ketogenna może zmniejszyć ilość napadów, a u około 10-15 proc. wyeliminować je niemal całkowicie, najnowsze badania odkrywają szerszy potencjał terapeutyczny.
W meta-analizie z 2021 roku oceniającej skuteczność diet niskowęglowodanowej i bardzo niskowęglowodanowej jako elementu terapii cukrzycy typu 2 stwierdzono istotne korzyści w zakresie spadku masy ciała, kontroli glikemii i wrażliwości tkanek na insulinę w perspektywie krótkoterminowej.
Szczególnie obiecujące są badania nad wpływem diety keto na funkcje mózgu. Jak wynika z przeprowadzonych badaniach, dieta ketogeniczna powoduje powstawanie substancji wspierających mózg. Jednym z ważniejszych czynników prowadzących do zauważonych reakcji było BHB – główne ciało ketonowe produkowane pod wpływem diety ketogenicznej.
Wyzwania i kontrowersje
Fenomen diety ketogenicznej nie jest pozbawiony kontrowersji. Największym problemem w interpretacji wyników badań naukowych poświęconych diecie ketogenicznej jest fakt, że brakuje spójności w definiowaniu diety ketogenicznej. Ponadto czas trwania większości badań jest też bardzo ograniczony i rzadko przekracza 6-24 miesięcy.
Dieta ketogeniczna wpływa na zmniejszenie liczebności i różnorodności bakterii jelitowych, co może mieć długoterminowe konsekwencje dla zdrowia mikrobioty. Wykazano bowiem, że dieta keto zmniejsza także liczebność rodzaju Lactobacillus, który jest ważnym elementem zdrowej mikrobioty.
Przyszłość diety ketogenicznej
Duża skala badania: W badaniu wykorzystano dane od 43 776 dorosłych uczestników amerykańskiego Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia (NHANES) z lat 2001-2018, które wykazało istotny odwrotny związek między DKR a śmiertelnością ogólną.
Podsumowanie
Fenomen diety ketogenicznej wynika z fundamentalnej zmiany podejścia do metabolizmu energetycznego. Przez radykalne ograniczenie węglowodanów i wprowadzenie organizmu w stan ketozy, dieta ta oferuje alternatywną ścieżkę metaboliczną, która może przynieść korzyści zdrowotne wykraczające daleko poza samą utratę wagi. Połączenie z postem przerywanym dodatkowo wzmacnia te efekty, tworząc synergię metaboliczną.
Choć nadal potrzebujemy więcej długoterminowych badań, obecne dowody naukowe sugerują, że dieta ketogeniczna może być potężnym narzędziem nie tylko w walce z otyłością, ale także w profilaktyce i leczeniu różnych schorzeń metabolicznych i neurologicznych. Kluczem do sukcesu pozostaje jednak właściwe wdrożenie i monitorowanie tego sposobu żywienia pod okiem specjalistów.
Aby dowiedzieć się więcej o diecie ketogenicznej – odwiedź stronę https://ketodietetyk.pl/dieta-ketogeniczna-dla-poczatkujacych/ i zapoznaj się z bezpłatnymi informacjami
Ketoza w Sadurski.com
Zobacz też:
>
>